Bu yazımda, bu blogu oluştururken yapmamayı planladığım bir şeyi yapıyor olacağım: Yaşadığım bir tecrübeden direkt olarak bahsedeceğim.
Amacım yerme, birilerini kötüleme vs. olmayacak kesinlikle. Sadece aynı süreçlerden geçebilecek birilerine bir ışık tutuyor olabileceğimi düşünerek yazıyorum...
Bu yaşıma kadar kendi göbeğini kendi kesen biri olarak, kendi kendime, cinsel yönelimimi çok geç itiraf eden biriyim aslında ve bunun getirdiği yaşam tarzını çok geç yaşamaya da başlayanlardanım. Bunu günümüzle kıyaslayarak söylüyorum; günümüzde 13-14 yaşından itibaren bu durumun gölgesinde yaşamadan, rahat şekilde dile getiren kişi sayısı eskiye nazaran çok daha fazla. Birçok sebep var tabii bunun ardında; çevresel faktörler, farklı kişilik özellikleri vb. gibi.
Kendime itirafta bulunduktan sonra tanışma uygulamalarını kullanmaya başlamıştım ben de. Bunun da çok komik bir anısı vardır. Google'a yazarak bulmuştum bu uygulamayı :) Konudan saptırmadan devam etmek gerekirse, uygulamayı bilmeyen biri herkes o uygulamayı sadece tanışma, sohbet, arkadaşlık gibi amaçla kullanıldığını düşünür diye düşünüyorum ki ben de öyle düşünerek ilk girişimi yapmıştım. Sonrasında yaşanan hayal kırıklığını tahmin edebilirsiniz :) Hatta fotoğraf çalınma durumuyla karşılaşana kadar Instagram olarak kullanıyordum diyebilirim :)
Neyse, uygulamanın hayal ettiğim gibi bir platform olmadığını gördükten sonra çok nadir kullanmaya başlamıştım. Bir gün birisiyle tanıştık ve eğitim anlamında da genel kültür anlamında da kendini yaşına göre iyi denebilecek kadar geliştirmiş, o zamanlar sadece bu iki filtreye göre aradığım kriterlere uyuyordu. Fiziksel özellikleri de yanımda sırıtmayacak şekildeydi, aramızda 2 yaş vardı ve her şey uygun görünüyordu açıkçası. Uzun uzun yazışmalara başladık, bu yazışmalar telefon görüşmelerine dönüştü, sonrasında, görüntülü konuşmalar başladı. Günümün %70'i onunla geçiyordu açıkçası. Ayrı şehirlerde yaşamamıza rağmen, sabah birlikte uyanıyorduk, gece birlikte uyuyorduk. Günler böyle geçmeye başlamıştı ve ben hiç olmadığım kadar mutluydum o sıralar. Sürekli hale gelen bu görüşmeler artık fiziksel olarak da tanışma isteği uyandırmaya başlamıştı. Uygunluk durumuna göre ben kalkıp yanına gittim ve buluştuktan sonra da o yoğun hislerde olumsuz anlamda herhangi bir değişim olmasını bırakın, tam tersine daha da arttı. Günler devam ederken, ben ziyaretlerimi sıklaştırdım, birkaç günlüğüne kalmaya da başladım. Artık ilişkiye evrilmişti durumumuz. Çok güzel zaman geçiriyorduk, uyumsuz olduğumuz, fikir ayrılığı yaşadığımız konular, durumlar elbette oluyordu fakat iyiydik. Onun da bu ortamdan bir çevresi yoktu, benim de. Eski diye bahsettiği ilişkileri olmuştu, onlardan bahsetmişti. Güvensizlik ortamı yaratacak herhangi bir durum söz konusu kesinlikle olmamıştı, olmuyordu.
Kendisi haftanın belirli günleri başka bir şehre yüksek lisans derecesini tamamlamak için gidiyordu ve orada da bir arkadaş grubu vardı. Hafta sonuna denk gelmesi durumunda meyhanede sonlanan bir ziyaret oluyordu o ve arkadaş grubu için ve belirli periyotlarda ya fotoğraf gönderiyordu ya da konuşuyorduk. Bunları ben ona güveneyim ya da şüphelenmeyeyim diye değil içinden geldiği için yapıyordu ki asla benim de talep etmeyeceğim şeyler arkadaş grubuyla olan bir kişiden, kesinlikle tarzım değil.
Her şey çok güzel devam ederken, ilişkinin en başında bir kere daha kısaca dile getirdiği ve bir daha dillendirmediği bir konudan bahsetti telefonda, yaşadığı şehre dönerken. "Ben sanırım kadınlardan da hoşlanıyorum, ama emin değilim sanırım." Sonra o arkadaş grubundan olan bir kadınla sarhoşken kadının yatağına girmesiyle yakınlaştıklarını ama bir şey yaşamadıklarını anlattı. Hepsini çok normal karşıladım, çünkü o da bazı şeyleri kendisine hala itiraf edip etmemek konusunda arafta kalmıştı anlattığı kadarıyla. Sonrasında ben sanırım biseksüelim konusu çokça dönmeye başladı. Ben evlenmek ve çocuk sahibi olmak istiyorum sanırıma dönüştü bu sonrasında. Üzülmüştüm bu duruma ama oysa eğer hissettiği gerçekten, benim de elimden gelen bir şey olmayacaktı. Ben de kendisiyle bu konuyu uzun uzadıya konuştum. Kendisini suçlayamayacağımı, tam tersi bunu destekleyeceğimi ama kafasında bir şeyleri netleştirmesi gerektiğini söyledim. Nasıl yapacaksa ben de yanında olacağımı dile getirdim; hangi türlü olursa olsun hayatında olacağımı ama böyle bir evlilik ya da karşı cinsle ciddi bir ilişkiye evrilmesi durumunda hayatında olamayacağımı dile getirdim. Ne olursa olsun beni hayatında her zaman istediğini dile getirdi kendisi de...
Bir sonraki arkadaş ziyaretinde yine aynı kadınla benzer bir durumla karşılaştığını ve bu sefer hiçbir şekilde uyarılmadığını anlattı kendisi. Bunu üzülerek anlattı bana. Neden üzülerek söylediğini sorduğumda "Ben gizli saklı bir şeyler yaşamak istemiyorum, legal olarak bir şeyler yaşamak istiyorum sanırım" gibi bir açıklaması oldu ve ben bir kere daha şok yaşadım... Bu esnada ben kendisi için kocaman bir sürpriz paketi hazırlıyordum doğum günü için. Paket maddeden çok manevi anlamda iddialı ve çok orijinal bir paket olmuştu (hala o paketi nasıl bir yaratıcılıkla yapmışım ben ya diye aklıma geldiğinde şaşırırım kendi kendime :))
Ben sürprizimi yaptım ve çok güzeldi benim hissettiklerim de onun yaşadığı o mutluluk da. Tabii bu mutluluk çok kısa süre sonra kaçınılmaz sonla sonlandı: Ayrılık :)
Ben kendisiyle bu konuyu en ayrıntılı haliyle konuştum, benim de başıma kendisinin başına gelen benzer olaylar geldiğini ama kadınlardan özellikle uzak durduğumu, bir kadına umut verdikten sonra ona kötü anılar yaşatmamak adına bunu yapmak istemediğimi ve asla da yapmayacağımı, benimle duygusal anlamda birliktelik yaşamak isteyip de reddettiğim bir yığın kadının zaten ahını aldığımı düşündüğümü söyledim kendisine. Kendisi "Beğensinler beni, beğenmeleri hoşuma gidiyor ve toplum da bunu kabul ediyor" gibi akıl almaz bir açıklamada daha bulundu. Ben de kendisine önceden söylediğim gibi bu süreçte yanında olacağımı ama ciddi bir ilişkiye girmesi durumunda yanında olamayacağımı bir kere daha tekrarladım net bir şekilde.
Yaptığım sürpriz öncesinde de telefon görüşmelerimiz sekteye uğramıştı, eskisi gibi saatlerce görüntülü konuşmuyorduk, konuşmuyorduk. Bu durum bu sefer beni arafta bıraktı. Ve bu konuyu konuşmak için biraz zaman geçmesini bekledikten sonra kendisiyle bunu konuşmak istediğimi söyledim ve kendisi o kadınla bir süredir çıktıklarını(?) dile getirdi ve bana söyleyemediğini(?) söyledi. Bu olaydan sonra ipler tamamen koptu. Ben kendisine, ben kendisine çok net bir şekilde kendisinin yanında olacağımı, bunun için elimden geleni yapacağımı iletmiş olmama karşın beni yok sayarak hareket etmesine çok kızmıştım. Ve benim için bir anda tamamen bitti tabii ki. Arkadaşlarım aracılığıyla bana ulaşmaya çalışmıştı sonrasında ve arkadaşlarımdan da hiç beklemediği şekilde benden uzak kalması gerektiği sert şekilde iletilmişti :)
Aradan kısa bir süre geçtikten sonra gecenin bir vakti yine arkadaşımı sosyal medyadan rahatsız etmiş ve benimle konuşması gerektiğini iletmiş, her yerden engelini tekrardan kaldırdım ve konuştuk. Kadınla olan birliktelikleri birkaç ay sürmüş ve çok kötü şekilde ayrıldıklarını, yapamadığını, olmadığını söyledi. Bunun için üzüldüğümü, aradığı şeyi umarım bir gün bulabileceği temennisinde bulundum ve bana konuşma sonunda sana ne oldu dedi. Kendisi, bu anlattığı son olaydan sonra, kesinlikle bir narsistti ve gösterdiğim bu tepki hiç benden görmediği bir şeydi, afallamasına sebep oldu. Ben de tartışmaya dönüştürmeye çalıştığı konuşmayı iyi dileklerde bulunarak sonlandırdım. Verdiğim tüm o manevi değeri çok yüksek olan defterleri, yazıları, hediyeleri kendisine ait olmadığı için geri isteyip hepsini imha etmiştim sonrasında. Sanırım bunu, o zamanki bene göre, onu hatırlatacak hiçbir şeyi görmek istemememdi, acı çekmemek için aldığım bir önlemdi sanırım kendimce.
Çıkarılması gereken derslere gelecek olursak,
- Fazlaca fedakarlıkta bulunarak ve özverili bir şekilde hareket edilen ilişkide bile kaçınılmaz sonla karşılaşabiliyor, buna kesinlikle hazırlıklı olmak gerekiyor
- Evcil hayvanınız dışında kimseyi, hayatının sonuna kadar sizinle olacakmış gibi düşünmeyin
- Kimse için asla yapmam diyeceğiniz şeyleri hayatınıza aldığınız özel olduğunu düşündüğünüz kişiler için bile yapmayın
- İlişkide eğer yanlış olduğunu düşündüğünüz bir şeyler varsa bunu dile getirin ve çözüme odaklı hareket edin
- Kendinizden asla taviz vermeyin, ilişki için maalesef her şey mübah değildir
- Öncelikle kendinizi düşünün, kendinizi asla ikinci plana atmayın
- Hiç kimse vazgeçilmez değildir, bunu muhakkak hissettirin
- Her zaman kafanızda bir acaba olsun
- Yaptığınız hareket karşı tarafı üzecekse, bırakın devam edin. Aksi durumda üzülen taraf maalesef siz olursunuz
Sonrasında tekrardan görüştük bu arada, yurt dışına çıkmadan hemen önce aradı ve uzun uzun konuştuk :) Hayatına kimseyi alamadığını dile getirdi durduk yere. Benimse kendisine karşı hiçbir hissiyatım yok, kendisi yeniden bir şeyler deneyebileceğimizi net bir şekilde söylemesine karşı. İyi bir insan ve umarım mutluluğu bulur bir şekilde...
Hayatlarımız ve zamanlarımız çok çok değerli ve biricikler. Bu bağlamda hareket ederek, güçlü ve motive kalın...
